Demokrasi kazansın.. (Köşe yazısı 245.006.2019 Kayseri Star Haber Gazetesi)

DAVUT GÜLEÇ

GAZETECİ

davutgulec@hotmail.com

Ülkenin onca ciddi sorunu var.

Başta işsizlik, pahalılık, herkes bunalımda.

Suriyeliler ve diğerleri ayrı bir dert.

Ortada aslı arası bir koltuk, makam, mevki, hırs için 80 milyon için denmeyen kalmadı.

Türkiye Dünyanın oyuncağı oldu.

Bu kadar sık seçim yapılan bir başka ülke olduğunu sanmıyorum.

Ben bu köşeyi yazarken, İstanbul seçimleri ile ilgili sayımlar devam ediyordu.

Umarım bu kez ‘Demokrasi kazanırda’ ülke gerçek gündemine döner.

***

Halen tartışmaları devam eden İstanbul seçimleri ve YSK’nın birbiri ile uyuşmayan milleti çığırından çıkartıp, adeta bölen ciddiyetsiz kararları.

Buna birde Anadolu Ajansı’nın eklenmesi.

Zaten Türk Televizyonları ve basınının hali ortada.

Gazete satmıyormuş, televizyonlar izlenmiyormuş, basına güven hiç yokmuş.

İyi de böyle tek tabanca ne olacaktı ki?

Oysa ülkeyi geliştiren çok seslilik.

Politikacıları ayakta tutan, kendine getiren ‘eleştiri haberleri.’

Ya şimdi, ortada ‘çiçek, böcek, hayvan’ haberleri, taklacılık, takiyyecilik, sıvazlama haberleri.

Belki bu İstanbul seçimleri basını da kendine getirecek.

Yani Türk basını ve Demokrasi kazanacak.

***

Bir İstanbul seçimi öncesinde AKP, MHP, ya da ‘Cumhur ittifakı’nın seçilmişleri, milletvekilleri, belediye başkanları, kadın ve gençlik kolları, il, ilçe yönetimleri ‘seçim çıkartması’ ya da ‘vaad’ kuyruğu için yarıştı. Bence bu çıkartmalar bölgelerinde bile kendilerine oy kaybettirdi.

Yağışlı havalarla, şehirlerin o kadar ciddi sorunları varken ‘suya, ulaşıma, bilmem neye indirim’ ya da ‘şunları yapacağız’ diyerek sadece İstanbul seçmenine ‘oy dilenciliği’ne çıkanlar güldürdü.

İyi de İstanbul’da bu sözleri verirken, sizleri o makamlara getirenlere hiç mi vefa borcunuz yok.

Siyaset bu kadar ucuzladı mı?

Umarım her seçim bunları da ortadan kaldırıp, Demokrasinin zaferi’ni ilan edecek.

***

Yine İstanbul seçimleri nedeniyle, seçime katılan partiler ve destek verenler adeta ‘devlet ve parti’ imkanları ile seçim bölgesine o gün ‘yığma’ yaptı.

Elbette devlet her türlü güvenlik önlemini fazlasıyla aldı.

Ancak, bu kadar herşeyi abartmaya gerek varmıydı?

Tüm Dünyadaki seçimler gibi bizde Demokrasiye, seçimlere, sandıktan çıkan sonuçlara inansakta sade seçim yapsak ve öyle ‘Demokrasi zaferi’ni ilan etseler olmaz mı?

***

Türkiye’nin şu an önündeki en büyük üç sorunu var.

İşsizlik,

Kötü ekonomi ve

Suriyeliler konusu.

Belkide üstteki iki sorundan daha önemlisi Suriyeliler ve ülkede bulunan, kayıt altındaki, düzenli-düzensiz sığınmacılar, misafirler ve gelecekleri konusu.

Türkiye’de yaşayanların bunlara tepkileri artarken, halen iktidarın tavizleri, bu sığınmacı ve güya misafirlerin ‘uyumsuz’ yaşamları milleti patlama noktasına getiriyor.

Elbette devletin ilgili makamları bu konuda istihbarat raporlarını veriyordur.

Ama, ortada ivedi ve gözüken en ciddi sorun mu?

Başta Suriyeliler olmak üzere, kaçaklar, düzensizler, misafirler ve diğerlerinin bir an önce ücretsiz sınırsız sağlık, vergisiz yaşam, maaş ve diğer destek-teşviklerin kesilerek kısa sürede ülkelerine gönderilmeleri.

Zaten bu başlamaz ise, 31 Mart ve 23 Haziran seçimlerinin mesajı net.

***

Artık ‘klasik belediye ve yatırım’ dönemi bitti.

Seçmen ne yaparlarsa yapsınlar uyandı.

İstanbul’a ayrı, Trakyaya, Doğu ve Güneydoğu’ya, İçanadolu ve Karadeniz’e, Akdeniz ve Ege’ye ayrı  vaatler, hizmetler, destek, teşvik, yatırımlar istemiyor.

Şehirlerde de ilçeler ve mahalleler arasında zengin-fakir ve demografik yapıya göre de hizmet beklemiyor.

Seçilenler ve ekipleri, kimsenin dinine, ırkına, mezhebine, kültürüne, zenginliğine, fakirliğine bakmadan adam gibi yatırım ve hizmet bekliyor.

Şu an adamına göre hizmetler ve yatırımlar ortada.

Kimse dürüstlükten bahsedemez.

‘Bu ayıptanda’ kurtulmak için son İstanbul seçimindeki mesaj ile ‘Demokrasi kazanacak.’

Devlet, o koltuklar, makamlar, mevkiler, saltanatlar kimsenin babasının malı değil.

Sadece milletin geçici ‘o gün güvenliği’ için ‘emaneti.’

Herkes kendinden öncekilere, iktidarlara, yaşayan ya da ölen iktidar sahiplerine bakarsa ne demek istediğimi çok iyi anlar.

Ölünce ya da koltuk, makam, mevkiler bitince kimsenin esamesi kalmıyor.

Çünki bizim ülkede ‘Demokrasi’ böyle kazanıyor.