Öğretmene saygı beyler…(Köşe yazısı 25.11.2019 Kayseri Star Haber Gazetesi)
DAVUT GÜLEÇ
GAZETECİ
davutgulec@hotmail.com
Dün ‘öğretmenler günü’nü kutladık.
Küçüğü, büyüğü, kadını erkeği, genci yaşlısı, bürokratı politikacısı, seçilmişi atanmışı herkes öğretmenlere övgülerini dile getirdi.
Ama söyledikleri ile uygulamaları herkesin farklı.
Keşke yazdıklarına, konuştuklarına, söylediklerine kendileri de inansa.
Bu konuda da herkes politikacılar gibi ‘takiyye’ yapıyor.
***
Gençliğimizde, Kayserili sanatçı Ali Rıza Binboğa’nın, filmlere de konu olmuş ‘öğretmenim’ eseri ile büyüdük, çok ta sevdik.
Sözleri nasıldı?
Öğretmen kutsaldır ana gibi
Öğretmen kutsaldır baba gibi
Öpülesi elleri var
Şirin tatlı dilleri var
Öğretmen öğretir A, B, C
Öğretmen öğretir K, L, M
İlk öğretmenin kim senin
Kim öğretti alfabeyi
Bir hak için kırk yıl
Köle olunuyorsa
Yirmi dokuz kere kırk yıl
Kölesiyiz öğretmenin…
Peki son yıllarda, büyük lider ve önder, ilk başöğretmen Mustafa Kemal Atatürk’ün kurduğu Cumhuriyet’in ilk günlerinden bugüne öğretmene olan saygı ve vefası kaldı mı?
***
Peki, bir harf öğretmek için gecesini gündüzüne katan, evinden barkından uzakta, alçakça, şerefsizce terör örgütleri tarafından Şehit edilen öğretmenlerimizden kaçı hatırlandı.
Oysa onlar güçlü ve bağımsız bir Türkiye için öğretmenliği seçmişlerdi.
Ellerinde ‘asker bavulu’ olmasa da ‘umut’ dolu valizleri, küçük kalplerinde gelecek nesillere aktaracakları heyecanı vardı. Bu uğurda yollara düşmüşler, göreve başlamışlardı.
Onların yaktığı ışık, çöken Osmanlı’dan sonra kurulan Cumhuriyet ateşi ve bu uğurda görev yapan öğretmenlerin o yaktıkları küçük kıvılcımlar birilerini korkuttu. Onlarda kirli emelleri suya düşence o alçakların hedefleri oldular.
Bölücü ve yıkıcı silahlı terör örgütü teröristler 1984 ile 2000 yılları arasında 200’den fazla öğretmeni Şehit etti.
Ne Şehit edilen Şenay Aybüke Yalçın’ı ne de diğerlerini biz unutmadık, unutmayacağız, unutturmayacağız.
Çünkü büyük lider Atatürk’ün emanet ettiği çocuklarımız onlara, Şehit öğretmenlerimizde Türk Milletine emanetti.
Tüm Şehitlerimizin ruhları şad olsun. Allah ailelerine ve sevenlerine sabır versin…
***
Eskiden okullarda bir eğitim, öğretmenler, disiplin ‘eti senin kemiği benim’ diyen veli ve o ilim-bilim yuvasına emanet edilen çocuklarımız vardı.
Eğitim sistemimiz yaz-boz tahtasına dönüp, neredeyse paralı hale getirilince, artık okullarda bırakın disiplini öğretmen öğretmenden, veliden, öğrenciden, politikacıdan herkesten korkar oldu.
Büyük lider Atatürk’e ‘maaşınız ne kadar olsun?’ diye sorulduğunda ‘Öğretmen maaşının altında olsun’ derken öğretmenlere, eğitime verdiği değeri ortaya koymuştu.
Ya günümüzde ki lider ve politikacıların maaşı ile öğretmen maaşları ne durumda?
Bunun adı eğitim politikası ve başarısı olabilir mi?
***
Herkesin ilk öğretmeni anneleri, disiplini de babalarıdır.
Bugün ki siyasetçilerin eğitimcileri, eğitimi, okulları sevmediği, gözleri sadece ticareti gördüğü için, evlatlarda artık anne-babalarını, atalarını sevmez, öteler oldu.
Evlat hasreti çeken, huzurevleri ya da evlerindeki dört duvar arasına hapsedilen ilk öğretmen anneler ve babaları, hayırsız evlatlara bir kez daha hatırlatmak isterim.
Onlar ‘karşılıksız büyüttüler, sevdiler, seviyorlar.’
Küçük çıkar hesapları ile ‘o eli öpülesi ilk öğretmen anne-babalara kıymayın efendiler’ diyorum.
Ben, derste karnım acıktıkça cebinden simit alan ilkokul öğretmenim Türkan Kahraman öğretmeni aradım, gününü kutladım. Sevinçten ağladı ‘elime geçsen de yine cetvelle iki vursam, kulağını çeksem yaramaz çocuk’ dedi.
Vefakar, fedakar yaşayan tüm öğretmenlerimizin ellerinden öpüyorum. Son yolculuğa uğurlananları da rahmet ve minnetle anıyorum.